تحلیل فضایی منطقه کلانشهری تبریز با رویکرد زیست پذیری
|
اصغر رشیدی ابراهیم حصاری*1، علی موحد2، سیمین تولایی3، میرنجف موسوی4 |
1- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی تهران. 2- دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی تهران 3- استاد گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه خوارزمی تهران 4- دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه ارومیه. |
|
چکیده: (8813 مشاهده) |
زیست پذیری یکی از بزرگترین ایدههای برنامهریزی شهری دوران معاصر است و ایجاد زیست پذیری در میان شهرهای جهان سوم مساله نگران کنندهای است. در این میان مسائل مرتبط با زیست پذیری در کشورهای جنوب به دلیل نرخ رشد شتابان جمعیت در مناطق کلانشهری به صورت حادتری بروز نموده است؛ بنابراین نوشتار حاضر در پی آن است که با هدف شناخت پایهای از وضعیت حاکم بر زیست پذیری منطقه کلانشهری تبریز بپردازد. برای دستیابی به این هدف، با بهرهگیری از روش کتابخانهای-پیمایشی و ابزار پرسشنامه محقق ساخته؛ 384 نفر از شهروندان ساکن منطقه کلانشهری تبریز به روش نمونهگیری احتمالی (به روش تصادفی ساده) مورد ارزیابی قرار گرفته و اطلاعات گردآوری شده با استفاده از تحلیلهای آزمون T تک نمونهای؛ آزمون تحلیل واریانس (ANOVA)؛ و تحلیل مسیر در محیط نرمافزار spssمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتهاند. نتایج بهدست آمده نشان داد که زیست پذیری منطقه کلانشهری تبریز با میانگین 86/2 و آماره t 75/4 در حد متوسط قرار داشته و با توجه به مطلوبیت عددی آزمون (3)، میتوان گفت آماره T تمامی ابعاد زیست پذیری منطقه کلانشهری تبریز قابل قبول میباشد. همچنین نتایج نشان داد در تمامی نقاط این محدوده؛ شرایط زیست پذیری یکسان نیست و بین منطقه کلانشهری تبریز مورد مطالعه از نظر تفاوت شاخص زیست پذیری تفاوت معناداری دیده میشود. در این میان، شاخص اقتصادی با مقدار F، 205/47 بیشترین مقدار اختلاف و تفاوت را دارد و میتوان گفت که در شاخص اقتصادی، اختلاف زیستپذیری در منطقه کلانشهری تبریز بیشتر از سایر شاخصهها است. |
|
واژههای کلیدی: سازمان فضایی، منطقه کلانشهری تبریز، رویکرد زیستپذیری |
|
متن کامل [PDF 1481 kb]
(2783 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/5/27 | پذیرش: 1395/5/27 | انتشار: 1395/5/27
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|