گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (1485 مشاهده)
رونق گردشگری در هر مکان جغرافیایی در کنار پیامدهای مثبت و منفی اقتصادی، اجتماعی، اثرات زیست محیطی به همراه دارد که در صورت ادامه یافتن آثار منفی گردشگری می تواند خسارت های جبران ناپذیری را به بار آورد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی زیست محیطی اثرات گردشگری در توسعه پایدار مناطق روستایی شهرستان نمین انجام گرفته است. روش تحقیق در این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی است که داده های آن براساس مطالعات میدانی گردآوری شده است. جامعه آماری تحقیق را 11روستای گردشگری شهرستان نمین با 5471 نفر جمعیت تشکیل می دهد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 98 نفر برآورد گردد که به تناسب تعداد سرپرست خانوار موجود در هر روستا توزیع گردید. جهت بررسی اثرات زیست محیطی گردشگری روستاهای مورد مطالعه از 10 شاخص و 33 نماگر بر اساس مطالعات سایر محققین بهره گرفته شد. روایی صوری پرسشنامه توسط متخصصین مورد بررسی قرار گرفت و پایایی کل آن بر اساس آلفای کرونباخ 88/0 برآورد گردید، نتایج کلی پژوهش نشان داد که از نظر پایداری روستاهای مورد مطالعه با 44/0 امتیاز در وضعیت پایداری متوسط قرار دارند. همچنین در میان روستاهای موردبررسی هیچ کدام از روستاها در وضعیت پایدار قرار ندارند، روستاهای کله سر، ننه کران در وضعیت نسبتاً پایدار، روستاهای آغبلاغ، محمودآباد، آلادیزگه و سوها در وضعیت پایداری متوسط، روستاهای سعیدآباد، تازه کند، دودران و سلوط در وضعیت نسبتاً ناپایدار و روستای خانکندی در وضعیت ناپایدار قرار دارد.
خداپناه کیومرث. ارزیابی اثرات زیست محیطی گردشگری در توسعه پایدار روستایی(مورد مطالعه: مناطق روستایی شهرستان نمین). فضای جغرافیایی. 1401; 22 (80) :171-189