تغییراقلیم از دیدگاه بسیاری از صاحب‌نظران یک پدیده‌ی طبیعی است که در توالی‌های زمانی بلند مدت به‌وقوع می‌پیوندد. تأثیر فعالیت‌های بشری سبب تشدید اثرات پدیده تغییراقلیم، شدت روند تغییرات و تغییر بازه‌ی زمانی توالی تغییرات اقلیمی می‌شود. در بررسی تغییراقلیم می‌توان از پارامترهای هواشناسی به‌عنوان شاخص‌های تغییراقلیم استفاده نمود. هدف از این پژوهش شبیه‌سازی پیامدهای تغییراقلیم بر روی دما و بارندگی حوضه‌ی آبخیز باراندوزچای است. ابتدا داده‌های اقلیمی دوره‌ی پایه از سال 1990 تا سال 2009 میلادی به‌صورت روزانه فراهم شد. سپس با استفاده از الگوی LARS-WG اقدام به ریزمقیاس‌نمایی داده‌های حاصل از مدل‌های GCM منتخب گردید و داده‌های روزانه اقلیمی تا سال 2040 میلادی تولید گردید. در نهایت اقدام به بررسی و آنالیز روند تغییرات دما و بارش برای حوضه‌ی مورد مطالعه گردید. نتایج پژوهش نشان داد که در دوره‌های آتی مولفه‌ دما نسبت به دوره‌ی پایه افزایش خواهد یافت. طوری که در دو مدل GCM مورد استفاده در این مطالعه و 5 سناریوی انتشار گازهای گلخانه‌ای، این افزایش دیده می‌شود. نتایج نشان داد که میزان بارندگی‌ در دوره‌ی آتی به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت. ولی با این حال تغییر در الگوی زمانی بارندگی‌ها مشاهده می‌گردد. میانگین سالانه بارندگی دوره‌ی پایه 287.37 میلی‌متر است و این میزان برای دوره‌ی آتی و دو سناریوی A1B و A2 مدل CNRMCM3 به‌ترتیب برابر 324.55 و 356.28 میلی‌متر و برای سه سناریوی A1B و A2 و B1 مدل‌-IPSLCM4 به‌ترتیب برابر با 320.44 و 333.6 و 324.63 میلی‌متر خواهد بود که بیش‌ترین افزایش را سناریوی A2 مدل CNRMCM3 با میزان 68.91 میلی‌متر نسبت به دوره‌ی پایه خواهد داشت. هر چند که در بعضی از سناریوها کاهش بارندگی مشاهده می‌گردد. با این حال افزایش بارندگی در اکثر سناریوهای مورد مطالعه این مدل‌ها مشاهده می‌گردد ولی افزایش دما می‌تواند این افزایش بارندگی را با افزایش میزان تبخیر و تعرق و افزایش نیاز آبی گیاهان خنثی نماید. از طرف دیگر با توجه به این‌که بارندگی‌در فصل زمستان کاهش خواهد یافت، میزان برف باریده شده در منطقه که منبع مهم ذخیره آب‌های زیرزمینی می‌باشد، کاهش خواهد یافت.