:: دوره 0، شماره 36 - ( 10-1390 ) ::
جلد 0 شماره 36 صفحات 130-103 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی وضعیت شاخص‌های کمّی و کیفی اجتماعی مسکن در شهرستان اهواز
سعید ملکی*
1- استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز.
چکیده:   (5810 مشاهده)
چکیده شاخص‌های مسکن شاید مهم‌ترین و کلیدی‌ترین ابزار در برنامه ریزی مسکن باشند. بررسی شاخص‌های اجتماعی مسکن یکی از وسائل و شیوه‌های شناخت ویژگی‌های مسکن به شمار می‌رود که می‌توان به کمک آن پارامترهای مؤثر در امر مسکن را شناخت و هر گونه برنامه-ریزی و تصمیم گیری صحیح در خصوص مسکن را تسهیل نمود. هدف این مقاله بررسی وضعیت شاخص‌های اجتماعی مربوط به ازدحام جمعیت یا کمیّت مسکن، کیفیت وضع مسکن، خدمات اساسی و مالکیت و نحوه تصرف مسکن در شهرستان اهواز می‌باشد. روش تحقیق ترکیبی از روش‌های توصیفی، تحلیلی و موردی- میدانی یا موردی- ژرفانگر است. بررسی و مقایسه شاخص‌های اجتماعی مسکن در شهرستان اهواز طی سال‌های 1345 الی 1385 نشان می‌دهد که در اکثر این شاخص‌ها روند روبه رشدی (بهبودی نسبی) داشته‌اند. از این‌رو برنامه‌ریزان و مدیران مسکن باید از یک سو به اهمیت شاخص‌های اجتماعی در بهبود کیفیت مسکن توجه نموده و از سوی دیگر مساله مسکن را در ارتباط با کلیه عوامل مربوطه اعم از کمّی و کیفی مورد بررسی و امعان نظر قرار دهند، همچنین با دیدی جامع و همه‌سو نگر و به طور اساسی و جدی‌تر نقش شاخص‌های اجتماعی را در برنامه‌های توسعه مسکن لحاظ کنند.
واژه‌های کلیدی: کلید واژه‌ها: مسکن، شاخص‌های کمّی و کیفی، خدمات اساسی، شهرستان اهواز.
متن کامل [PDF 89 kb]   (998 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/9/23 | پذیرش: 1393/9/23 | انتشار: 1393/9/23


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 0، شماره 36 - ( 10-1390 ) برگشت به فهرست نسخه ها