مطالعات ژئوتکنیکی برای شناسایی خصوصیات فیزیکی خاک در طراحی سازه­ ها از اهمیت خاصی برخوردار است. حفر گمانه، نمونه ­برداری و انجام آزمایشات ژئوتکنیکی علاوه بر صرف هزینه و زمان گاهی منجر به تلفات و خسارات جبران­ناپذیری مثل انفجار لوله­های گاز، واژگونی ساختمان­های مجاور و غیره می ­شود. در ساختمان­های متعارف می­توان با استفاده از روش­های درون­یابی فضایی بدون انجام آزمایشات لازم این مشکل را حل نمود. در مطالعه حاضر از روش­های درون­یابی کریجینگ، روش عکس فاصله وزنی، توابع پایه شعاعی، چند جمله­ای جهانی و چند جمله­ای محلی برای پهنه­بندی مقاومت مجاز خاک شهرک پرواز استفاده شده است. داده­های مورد استفاده مربوط به مقاومت مجاز خاک 51 حلقه چاه در شهرک پرواز شهر تبریز می­باشد. نتایج اعتبارسنجی حاکی از آنست که از بین روش­های درون­یابی؛ روش کریجینگ معمولی با مدل کروی با بیشترین ضریب همبستگی و کمترین مربعات خطای نرمال شده (0/94R²=NASH=، 0.018NRMSE=) بعنوان بهترین روش در پهنه بندی مقاومت مجاز خاک می­باشد.