فرسایش خندقی یکی از فرایندهای اصلی فرساینده و حالت دهنده شکل سطح زمین می باشد. توسعه فرسایش خندقی باعث از بین رفتن بخش زیادی از خاک شده و می تواند به عنوان یکی از عوامل اصلی تخریب زیست محیطی زمین در ساحل شرقی دریاچه ارومیه در نظر گرفته شود. هدف این تحقیق ارزیابی میزان رشد و عوامل موثر بر دینامیک خندق های منطقه در بازه زمانی یک ساله می باشد. بدین منظور در این تحقیق از مقادیر هدایت الکتریکی، نسبت سدیم جذب شده،PH، نوع بافت خاک و مورفومتری برای طبقه بندی و تحلیل عوامل موثر در ایجاد فرسایش خندقی و از شاخص های اقلیمی، ضریب رطوبت در سازندهای منطقه برای تحلیل پتانسیل خندق زایی منطقه استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بر مبنای شاخص های اقلیمی پتانسیل خندق زایی منطقه بالا می باشد. تحلیل بافت نمونه های برداشت شده نشان داد که ریزدانه بودن ذرات تشکیل دهنده سازندهای زمین شناسی به علت ساختمان ضعیف خاکدانه ها شرایط بسیار مناسبی برای پیشروی طولی و عرضی خندق ها فراهم نموده است. به طوری که نتایج پایش مورفومتری خندق های منطقه نشانگر دینامیک بسیار پویا و سرعت رشد بالای خندق های منطقه می باشد. تجمع بالای املاح محلول مخصوصا مقادیر بالای (EC و SAR) باعث ایجاد فرسایش انحلالی شده، که شرایط ایجاد فرسایش تونلی را مهیا می سازد. نتایج تحقیق نشان داد که شکل گیری فرسایش خندقی در منطقه مورد مطالعه و گسترش آن تحت تاثیر دو عامل، عوامل اقلیمی از یک طرف که باعث ایجاد رواناب و تغییر در میزان نفوذپذیری، و از طرف دیگر تحت تاثیر ویژگیها و خصوصیات فیزیکی و شیمایی خاک های منطقه می باشد.