هدف از مطالعه حاضر تحلیل و پیش‌بینی شاخص‌های تأثیرگذار در فرآیند پایداری صنعت گردشگری در ایران می‌باشد.در این راستا با توجه به مطالعات صورت گرفته و نظر‌سنجی از کارشناسان شاخص‌های عمده موجود در حوزه پایداری گردشگری در شش بعد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اکولوژیکی، سیاسی و تکنولوژیکی تنظیم گردیده‌اند. سؤال‌های اصلی پژوهش این است که از دیدگاه کارشناسان اولویت اصلی با کدام بعد از شاخص‌های مطرح شده برای ارزیابی پایداری در حوزه صنعت گردشگری کشور می‌باشد و کدام بعد از شاخص‌های مطرح‌شده بهتر می‌تواند پایداری را در فرآیند صنعت گردشگری کشور پیش‌بینی‌کند. بر این اساس، پژوهش حاضر از لحاظ هدف‌گذاری، پژوهشی کاربردی و از لحاظ روش‌شناسی «توصیفی-تحلیلی» می‌باشد که در آن برای جمع‌آوری داده‌های لازم برای وزن گذاری شاخص‌های پژوهش جهت تجزیه تحلیل اطلاعات؛ با روش پیمایشی از نظرات 15 نفر از کارشناسان بهره برده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها به منظور پاسخ به سؤالات پژوهش از روش تحلیل سلسله مراتبی دلفی فازی FDAHP و همچنین مدل تحلیل تشخیص در قالب نرم‌افزارSPSS استفاده شده است. نتایج به‌دست آمده نشانگر آن است که بعد سیاسی شاخص‌های پایداری در صنعت گردشگری ایران از نظر کارشناسان دارای اولویت بیش‌تری جهت پرداخت و بسترسازی بدان در راستای پایداری این حوزه می‌باشد و ابعاد فرهنگی شاخص‌های پایداری در صنعت گردشگری بیش‌ترین سهم را در پیش‌بینی پایداری در صنعت گردشگری کشور دارد.