پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات منجر به پیدایش ابزارهای نوین ارتباطی و اطلاع­رسانی در دنیای امروز گردیده، به‌گونه‌ای که اشکال متفاوتی از نحوه انجام فعالیت­ها و ارائه خدمات در تمام عرصه­ها پدید آورده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف امکا­ن­سنجی استفاده و به­کارگیری [1]ICT در برنامه­ریزی و مدیریت شهر زاهدان انجام شده است. داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه و بررسی‌های میدانی به دست آمده است. روش نمونه‌گیری داده‌ها بر اساس فرمول کوکران (تعداد 380 نمونه)، در سطح مناطق پنج­گانه شهر زاهدان تعیین گردیده و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری T-Test تک نمونه­ای، رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون در محیط SPSS انجام شده است. نتایج آزمون T-Test نشان می­دهد که تلفن، کامپیوتر و فکس با میانگین 82/2، 12/2 و  09/2 بیش­ترین میزان استفاده، و چت، ایمیل و اینترنت به ترتیب با میانگین 42/1، 55/1 و 9/1 کم­ترین میزان استفاده از امکانات ICT را در محل کار به خود اختصاص می­دهند. هم‌چنین رابطه معناداری بین میزان دسترسی به امکانات ICT در محل کار و میزان استفاده از این امکانات جهت انجام امور رایج شهری وجود دارد. میزان استفاده از امکانات ICT جهت انجام امور رایج شهری با میانگین 45/2 پایین‌تر از حد متوسط است که نشان­دهنده استفاده کم مردم از این خدمات است. میزان رضایت شهروندان از خدمات ICT توسط سازمان‌ها و گرایش به استفاده از این خدمات با سطح معناداری 289/0، بیانگر ارتباط مثبت و مستقیم بین این دو متغیر با شدت پایین است. همچنین سطح سواد اطلاعاتی شهروندان و پذیرش مظاهر ICT با سطح معناداری 000/0 نشانگر سطح سواد اطلاعاتی مطلوب شهروندان است. بنابراین با تقویت زیرساخت­ها به منظور ایجاد یک شهر هوشمند، می­توان کاهش مشکلات شهری و برنامه­ریزی شهری مناسب را در آینده انتظار داشت.