|
مدلسازی و پیش نگری تغییرات مکانی دمای فصلی ایران مبتنی بر مدل میان‌مقیاس منطقه‌ای REGCM4
|
سعید جهانبخش اصل1   ، معصومه تدینی2 ، مهدی اسدی* 3، عباسعلی داداشی رودباری4 |
1- عضو هیات علمی دانشگاه تبریز، تبریز.
2- عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان.
3- دکتری آب‌و‌هواشناسی کشاورزی دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران. (نویسنده مسئول).
4- دانشجوی دکتری آب‌و‌هواشناسی شهری دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. |
|
|
چکیده: (3287 مشاهده) |
| انتشار گازهای گلخانه‌ای (GHGs) و انباشت مداوم آنها در جو به‌طور مستقیم بر دمای هوا تأثیر می‌گذارد و افزایش دمای هوا تهدید جدی برای آب‌وهوای کره زمین محسوب میشود. هدف از این پژوهش مدلسازی مکانی دمای فصلی ایران میباشد به این منظور از دو سری داده استفاده شد: 1- دادههای دمای میانگین 115 ایستگاه سینوپتیک (2014-1980) و 2- دادههای پایگاه EH5OM برای دوره 2015 تا 2050 به شکل دیدبانی‌های 3 ساعته (8 بار در روز) تحت سناریو A1B. برای ریزمقیاس نمایی دادههای پایگاه EH5OM از مدل REGCM4 استفاده شد. سپس دادههای ساعتی دمای هوا ریز پیمانه نمایی شده و با تفکیک مکانی 27/0 × 27/0 درجه قوسی با استفاده از روش زمین‌آمار کریجنیگ به ابعاد 15×15 کیلومتر تبدیل شدند که درنتیجه ماتریسی به ابعاد 7200×4 به دست آمد. صحت سنجی دادههای مدلسازی شده با استفاده از سه آماره (r2)، (MAE) و (RMSE) مورد ارزیابی قرار گرفت و صحت آنها با اطمینان بالایی تایید گردید. مدلسازی دمایی نشان داده است که دما در ایران در فصول تابستان و زمستان برای دوره 2015 تا 2050 تحت سناریو A1B به ترتیب با مقادیر 09/1 و 33/0 درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت. خودهمبستگی دمایی با آماره Geary's C حاکی از ارتباط قوی واحدهای فضایی دما در ایران است. مرکز ثقل دمایی ایران تحت واداشت گرمایش جهانی در تمامی فصول موردمطالعه افزایشی بوده و همچنین تابع توزیع جهت‌دار مبین انحراف فضایی دمای فصلی ایران از حالت نرمال بود که منجر به آشکارسازی نقش ارتفاعات و جهتگیری از یکسو و سامانه بزرگ‌مقیاس جوی از سوی دیگر در دمای ایران شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: دمای فصلی، مدل EH5OM، مدل REGCM4، مرکز ثقل دمایی، ایران. |
|
|
متن کامل [PDF 1230 kb]
(721 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/7/3 | پذیرش: 1397/4/3 | انتشار: 1398/9/10
|
|
|
|
|
|
