|
پهنه بندی مخاطرات زمین لغزه، زمین لرزه و سیلاب در شهرستان های استان فارس
|
مژگان انتظاری نجف آبادی*   1، حمیده غلام حیدری2 ، شیما وثوقی3 |
1- گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه اصفهان. (نویسنده مسئول)
2- دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه اصفهان
3- دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه اصفهان. |
|
|
چکیده: (3144 مشاهده) |
| مخاطرات زمینی و ژئومرفیک یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی هستند که سالیانه خسارات جانی و مالی زیادی در کل کشورهای جهان و به ویژه ایران به بار می آورند .این بلایا، به زیرساختها، شریانهای حیاتی و تأسیسات صدمه وارد میسازند و موجب از بین رفتن داراییها، اختلال در برنامه ریزی، افزایش مرگ و میر، وارد آمدن جراحات و صدمات روحی میشود.بنابرین رتبه‌‌بندی میزان آسیبپذیری سکونتگاه‌ها درمقابله با مخاطرات طبیعی امری حیاتی در مدیریت ریسک و کاهش آسیبپذیری آن است وامروزه یکی از اولویتهای کشور به شمار می آید. در این پژوهش، به بررسی سه مخاطره ژئومورفولوژی که شامل زمین لغزه (با استفاده از مدل آنتروپی)، زمین لرزه (با استفاده از مدل AHP ) و سیلاب پرداخته شده و در نهایت با استفاده از مدل تاکسونومی، شهرستان های استان فارس بر اساس میزان آسیب پذیری رتبه بندی شده اند نتایج پژوهش نشان میدهد که کازرون، لار، شیراز و نیریز در معرض مخاطرات بیشتری هستند، همچنین بین ویژگی ژئومورفیک محدوده مورد مطالعه و مخاطرات ژئومورفیک که شهرها را دستخوش خطراتی می کنند ارتباطی وجود دارد، به طوری که تمامی زمین لغزه ها و 80 درصد زمین لرزه ها در سطوح محدب و بیست درصد زلزله ها و نود درصد پهنه های سیل خیز در سطوح مقعر رخ داده اند بنابراین می توان ادعا کرد که در این پژوهش دامنه های محدب در برابر زلزله و لغزش و دامنه های مقعر نسبت به سیلاب اسیب پذیر تر هستند. |
|
| واژه‌های کلیدی: مخاطرات ژئومورفیک، آنتروپی، AHP، تاکسونومی، استان فارس |
|
|
متن کامل [PDF 2565 kb]
(564 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/4/24 | پذیرش: 1397/7/15 | انتشار: 1399/6/10
|
|
|
|
|
|
