1- دانشجوی دکتری تخصصی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. 2- گروه جغرافیای انسانی و آمایش، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول). 3- گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (6286 مشاهده)
کیفیت زندگی یکی از عواملی است که امروزه در مطالعات شهری جایگاه ویژهای دارد. تلاش در جهت بالا بردن کیفیت زندگی و رضایتمندی از آن در عرصه بافتهای ناکارآمد شهری بهویژه در کلانشهرها به دلیل اینکه با معضلی به نام فرسودگی روبرو گشتهاند و این معضل باعث آسیبپذیری و نارضایتی شدید از سطح کیفیت زندگی در این بافتها گردیده است، اکنون به یک اضطرار و ضرورت تبدیل گشته است. بنابراین در این مقاله ، هدف شناسایی و سنجش میزان تأثیرگذاری مؤلفههای مؤثر بر کیفیت زندگی در بافتهای ناکارآمد منطقه ۱۲ شهر تهران در راستای تقویت و افزایش سطح کیفیت محیط زندگی در این بافتها است. بر این اساس مبنای سنجش کیفیت زندگی در بافت ناکارآمد منطقه 12 شهر تهران، معیار رضایتمندی از کیفیت زندگی در این بافتها از دیدگاه ساکنین است. برای سنجش میزان اثرگذاری مؤلفههای مؤثر بر کیفیت زندگی از روشهای آماری نظیر آزمون T، رگرسیون چند متغیره و روش تحلیل مسیر (Path analysis) استفادهشده است. روش این پژوهش، ازلحاظ هدف «کاربردی» و ازنظر روش مطالعه «توصیفی- تحلیلی» است و جمعآوری اطلاعات و دادهها به دو صورت اسنادی- پیمایشی و قیاسی- استقرایی است. حجم نمونه موردمطالعه در این پژوهش با توجه به جمعیت بافت ناکارآمد منطقه ۱۲ شهر تهران و با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر بهدستآمده است و روایی مؤلفه های پرسشنامه توسط تعدادی از کارشناسان و اعضای هیئتعلمی دانشگاه مورد تأیید قرار گرفت و همچنین برای بررسی پایایی ابزار تحقیق نیز از روش انجام پیشآزمون و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که این ضریب برای مجموع شاخص های پرسشنامه 791/0 محاسبه شد که نشان دهنده پایایی مناسب و قابل قبول ابزار پرسشنامه است و اعتبار سازه ای آن با تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که وضعیت رضایت از مؤلفه های مسکن، کالبدی- فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی، حمل و نقل، محیطی و خدماتی معنادار بوده و نشان از سطح پایین کیفیت در این شاخص ها دارد. به نحوی که عامل مسکن، کالبدی، محیطی و اقتصادی بیشترین تأثیر را در میزان رضایتمندی از کیفیت زندگی بافت ناکارآمد منطقه 12 شهر تهران دارا هستند.
nouri M, razavian M, ghourchi M. Measuring the Components Effective on Quality of Life in Inefficient Urban Tissues (Case study: District 12 of Tehran City). جغرافیایی 2019; 19 (67) :217-241 URL: http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-3385-fa.html
نوری ده بزرگ محمد، رضویان محمد تقی، قورچی مرتضی. سنجش مؤلفههای مؤثر بر کیفیت محیط زندگی در عرصه بافتهای ناکارآمد شهری (مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران). فضای جغرافیایی. 1398; 19 (67) :217-241