:: دوره 13، شماره 42 - ( 4-1392 ) ::
جلد 13 شماره 42 صفحات 102-71 برگشت به فهرست نسخه ها
طراحی مجموعه مسکونی همساز با اقلیم خرمشهر
هدی افشاری*1، علی‌اکبر تقوایی2
1- دانشگاه تربیت مدرس دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (14443 مشاهده)
چکیده طراحی ساختمان‌ها بر اساس اصول معماری همساز با اقلیم هر منطقه، علاوه بر ایجاد آسایش حرارتی در فضای داخلی ساختمان، سبب کاهش مصرف سوخت و سالم ‌سازی محیط زیست خواهد شد. این امر در مناطقی همچون خرمشهر که یکی از گرم‌ترین و حادترین مناطق اقلیمی کشور بوده و دارای شرایط آب و هوایی سخت است، اهمیت دو چندان می‌یابد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که در صورت توجه به مسائل اقلیمی در طراحی ساختمان‌های این منطقه، استفاده از تأسیسات کنترل کننده فضاهای داخلی به حداقل ممکن می‌رسد. در پژوهش حاضر روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده، جمع‌آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه‌ای، الکترونیکی و میدانی می‌باشد؛ به این ترتیب که به بررسی ویژگی‌های آب و هوایی خرمشهر و انطباق آن بر مطالعات اقلیمی چندین دانشمند در این زمینه پرداخته شده، در نهایت استانداردهای اقلیمی عناصر مختلف مسکن و مجموعه‌های مسکونی استخراج می‌گردد. نتایج این تحقیقات راهنمای مناسبی جهت طراحان و به عنوان مرجعی جهت دستیابی به اصول طراحی معماری ساختمان‌های مسکونی همساز با این بوم می‌باشد. نتایج بررسی پیرامون شرایط اقلیمی خرمشهر نشان‌دهنده آن است که مشکل عمده در این شهر، بادهای گرم و غبارآلود منطقه و نیز شدت گرما در فصول گرم می‌باشد که در برخی مواقع تمهیدات معماری اقلیمی پاسخگو نبوده، استفاده از کولر گازی را ضروری می‌سازد. اما در فصل زمستان با استفاده از سیستم‌های غیرفعال خورشیدی و گاه وسایل حرارتی بسیار ساده، آسایش حرارتی برقرار می‌گردد. طراحی مناسب اجزای مختلف مسکن و نیز مکان‌یابی مناسب مجموعه‌های مسکونی (در حاشیه جنوبی رودخانه کارون)، این امکان را فراهم می‌سازد که از شرایط اقلیمی به نحو مطلوب بهره گرفته شده، از ورود عوامل آب و هوایی نامطلوب تا حد امکان جلوگیری به عمل آید.
واژه‌های کلیدی: کلیدواژه‌ها: خرمشهر، اقلیم، آسایش، طراحی اقلیمی، مسکن.
متن کامل [PDF 1982 kb]   (6048 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/6/9 | پذیرش: 1393/9/13 | انتشار: 1393/9/13


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 13، شماره 42 - ( 4-1392 ) برگشت به فهرست نسخه ها