:: دوره 21، شماره 76 - ( 10-1400 ) ::
جلد 21 شماره 76 صفحات 195-181 برگشت به فهرست نسخه ها
به کارگیری روش دلفی به منظور غربالگری عوامل مؤثر در تاب‌آوری منابع آب در حوزه های آبخیز
مهری نیک رنجبر1 ، فرزام بابایی سمیرمی* 2، سید علی جوزی3 ، افشین دانه کار4 ، رضا ارجمندی5
1- دانشجوی دکتری گروه مدیریت محیط‌زیست، دانشکده منابع‌ طبیعی و محیط‌زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
2- گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع‌ طبیعی و محیط‌زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران. (نویسنده مسئول).
3- گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران.
4- گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع‌ طبیعی و محیط‌زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران.
چکیده:   (2576 مشاهده)
امروزه به دلیل وجود تنش آبی ناشی از کاهش بارندگی و بروز خشکسالی در کشور از یک سو و رشد مصرف بی رویه از منابع محدود آبی از سوی دیگر، تدوین و توسعه راهکارهایی در جهت بهبود برنامه‌ریزی، مدیریت، پایداری منابع آبی و اصلاح الگوی مصرف در کشور، امری ضروری به شمار می‏رود. یکی از کاربردی‏ترین روش‏ها در این خصوص، تعیین و تخمین میزان اثرگذاری عوامل مؤثر در تاب‏آوری منابع آبی کشور می‏باشد. پس از بررسی پژوهش‏های مرتبط، نتیجه حاصله آن شد که بیشترین تحقیقات انجام گرفته در این خصوص،
در جهت شناخت معیارهای مؤثر در ارزیابی، برنامه‌ریزی و پایداری سیستم‌های منابع آبی بوده و تاکنون پژوهش مجزایی در خصوص شناسایی معیارها و زیرمعیارهای مؤثر در تاب‌آوری منابع آبی ایران انجام نشده است؛ لیکن با اتکا به نتایج حاصل از مقالات و مراجع معتبر، مشخص شد دستیابی به موثرترین عوامل در تعیین تاب‏آوری منابع آب، با استفاده از بکارگیری روش دلفی (به دلیل اعتبار علمی و قابلیت استفاده در سطوح مختلف) امکان‏پذیر است. بر این اساس مطالعه پیش‏رو، با هدف شناسایی، غربالگری و اولویت‏بندی معیارها و زیرمعیارهای تاب‏آوری با استفاده از روش دلفی نگارش شده است. مطابق با اولین گام روش دلفی، در ابتدا لیستی از معیارها و زیرمعیارها به کمک مرور پیشینه پژوهش انتخاب شد و سپس توسط گروهی 24 نفره از متخصصین محیط‏زیست و منابع آب (موسوم به خبرگان)، طی دو مرحله مورد سنجش قرار گرفت. نتیجه حاصل از این ارزیابی، تعیین 3 معیار اکولوژیکی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی به عنوان معیارهای اصلی و استخراج 9 معیار و 18 زیرمعیار می‏باشد. نتیجه آن شد که پس از انجام اولویت‏بندی زیرمعیارها براساس دو فاکتور درجه و درصد اهمیت، به ترتیب زیرمعیارهای آب سطحی(چشمه و رودخانه) و بارش با ضریب اهمیت 2.62 و2.28 بعنوان مهمترین و زیرمعیارهای نفوذپذیری (زه‏کشی) و دما به ترتیب ضریب اهمیت 1.23 و 1.31 بعنوان کم اهمیت ترین زیرمعیارها مشخص شدند. همچنین با نرمال‏سازی ضرایب بدست آمده برای هر یک از زیرمعیارها، فرمولی خطی جهت تخمین تاب‏آوری منابع آب ارائه گردید.امروزه به دلیل وجود تنش آبی ناشی از کاهش بارندگی و بروز خشکسالی در کشور از یک سو و رشد مصرف
بی رویه از منابع محدود آبی از سوی دیگر، تدوین و توسعه راهکارهایی در جهت بهبود برنامه‌ریزی، مدیریت، پایداری منابع آبی و اصلاح الگوی مصرف در کشور، امری ضروری به شمار می‏رود. یکی از کاربردی‏ترین روش‏ها در این خصوص، تعیین و تخمین میزان اثرگذاری عوامل مؤثر در تاب‏آوری منابع آبی کشور می‏باشد.
پس از بررسی پژوهش‏های مرتبط، نتیجه حاصله آن شد که بیشترین تحقیقات انجام گرفته در این خصوص، در جهت شناخت معیارهای مؤثر در ارزیابی، برنامه‌ریزی و پایداری سیستم‌های منابع آبی بوده و تاکنون پژوهش مجزایی در خصوص شناسایی معیارها و زیرمعیارهای مؤثر در تاب‌آوری منابع آبی ایران انجام نشده است؛ لیکن با اتکا به نتایج حاصل از مقالات و مراجع معتبر، مشخص شد دستیابی به موثرترین عوامل در تعیین تاب‏آوری منابع آب، با استفاده از بکارگیری روش دلفی (به دلیل اعتبار علمی و قابلیت استفاده در سطوح مختلف) امکان‏پذیر است. بر این اساس مطالعه پیش‏رو، با هدف شناسایی، غربالگری و اولویت‏بندی معیارها و زیرمعیارهای تاب‏آوری با استفاده از روش دلفی نگارش شده است. مطابق با اولین گام روش دلفی، در ابتدا لیستی از معیارها و زیرمعیارها
به کمک مرور پیشینه پژوهش انتخاب شد و سپس توسط گروهی 24 نفره از متخصصین محیط‏زیست و منابع آب (موسوم به خبرگان)، طی دو مرحله مورد سنجش قرار گرفت. نتیجه حاصل از این ارزیابی، تعیین 3 معیار اکولوژیکی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی به عنوان معیارهای اصلی و استخراج 9 معیار و 18 زیرمعیار می‏باشد. نتیجه آن شد که پس از انجام اولویت‏بندی زیرمعیارها براساس دو فاکتور درجه و درصد اهمیت، به ترتیب زیرمعیارهای آب سطحی(چشمه و رودخانه) و بارش با ضریب اهمیت 2.62 و2.28 بعنوان مهمترین و زیرمعیارهای نفوذپذیری (زه‏کشی) و دما به ترتیب ضریب اهمیت 1.23 و 1.31 بعنوان کم اهمیت ترین زیرمعیارها مشخص شدند. همچنین با نرمال‏سازی ضرایب بدست آمده برای هر یک از زیرمعیارها، فرمولی خطی جهت تخمین تاب‏آوری منابع آب ارائه گردید.
واژه‌های کلیدی: تاب‌آوری منابع آب، معیارهای زیست‌محیطی، روش دلفی، ضریب اهمیت، درصد اهمیت، درجه اهمیت.
متن کامل [PDF 872 kb]   (571 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/4/19 | پذیرش: 1400/9/9 | انتشار: 1400/12/15


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 21، شماره 76 - ( 10-1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها