1- دانشجوی دکتری، گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران. 2- گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران 3- گروه جغرافیا، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
چکیده: (925 مشاهده)
درعصر حاضر، بافتهایفرسوده شهری به عنوان جزء ارزشمندی از پیکره ی اصلی هر شهر،سازگاریمطلوبیباشرایطزندگی امروزی شهروندان ندارند. به سخن دیگر، عدمدسترسیمناسببه معیارهای زندگی امروزی، فقدان سرزندگیوزیست پذیری، از اساسی ترین مشکلات این بافت ها، محسوب می گردند. بر‌این اساس، هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی تطبیقی زیست پذیری شهری و مسکن گزینی بافتفرسوده شهر قیدار می باشد. پژوهش حاضر، با روش توصیفی-تحلیلی انجام گردیده و برای دستیابی به این هدف، از دو بخش مطالعات اسنادی و میدانی(پرسشنامه) استفاده گردیده است. به فراخور نیاز تحقیق، از نرم افزارهایspss,Arc Gis,Lisrelو تکنیک تحلیل شبکه ای،استفاده شده است. نتایج تحقیق، حاکی از اهمیت موضوع در دو قالب نظریو عملی میباشد: ویژگی نظری این تحقیق، کمک به پیشرفت تخصصی و بسط و گسترش ادبیات علمی موضوع زیست پذیری شهری می باشد و ارزش عملی نیز آن است که با عنایت به وجود عوامل گوناگون تأثیرگذار بر وضعیت زیست پذیری، گونه های متفاوت از این وضعیت در پهنه بافت فرسوده شهر قیدار ملاحظه گردید. به طور‌ی‌که محله‌ی کوی شریعتی با میانگین شاخص(60/5)گونه شماره1، تختی(50/2)گونه شماره2،بقعه‌یقیدارنبی(ع)(48)گونه شماره3، بابالحوائج(46/2)گونه شماره4 ومحلات سرچشمه و چاله محله(44/2) در رده‌ی گونه5 قرار می‌گیرد. بر اساس نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نیز، رابطه مستقیم ومعنی داری(0/992=r)بین زیستپذیری و مسکن گزینی مشاهده می‌شود. بدین معنی که با افزایش سطح زیستپذیری در بافت فرسوده‌ی شهر قیدار، میزان مسکن گزینی در بافت نیز افزایش یافته و رابطه مستقیمی بین این دو متغیر، وجود دارد و از نظر زیست پذیری و مسکن گزینی محله های کوی شریعتی(11/06)(2/89) و تختی(10/98)(2/86) نسبت به سایر محله های بافت فرسوده‌ی شهر قیدار، امتیاز بالاتری را کسب و در نتیجه در جهت سکونت، مطلوب‌تر و دلپذیرتر به نظر میرسند.
