---

فرسایش خاک یکی از مسائل و مشکلات مهم حوضه‌های آبریز ایران محسوب می‌شود و می‌توان از آن به‌عنوان یکی از مهم‌ترین موانع دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و منابع طبیعی نام برد. این مطالعه به‌منظور مقایسه مدل‌های ام پسیاک، ای پی ام و بی ال ام، با استفاده از ضریب آماری کاپا جهت ارزیابی فرسایش خاک و تولید رسوب در حوزه‌ آبریز سیمره چنار انجام شد. بدین منظور موقعیت ۹۰ نقطه از نقاط دارای فرسایش در بررسی میدانی بوسیله دستگاه GPS مشخص و این نقاط با نقشه‌های نهایی فرسایش انطباق داده شد. ارزیابی نتایج به دست آمده از مدل های مورد استفاده،  با بکارگیری ضریب آماری کاپا نشان می‌دهد که مدل ام پسیاک با ضریب آماری کاپا ۹۱/۰ نسبت به مدل های ای پی ام و ب‌ال‌ام با ضریب آماری کاپا ۷۶/۰ و ۷۱/۰ از دقت بیشتری در ارزیابی خطر فرسایش در حوضه آبریز سیمره چنار برخوردار است. هم‌چنین نتایج حاصل از رویهم‌گذاری نقشه‌های نهایی فرسایش با نقاط فرسایش یافته، نشان داد که در مدل ای پی ام  ۸۱ درصد نقاط در منطقه خطر متوسط، مدل بی ال ام ۳۷ درصد این نقاط در منطقه خطر متوسط و در مدل ام پسیاک ۹۰ درصد نقاط مشخص شده در منطقه خطر متوسط قرار دارند. بنابراین می‌توان گفت که منطقه مورد مطالعه در کلاس فرسایش متوسط قرار دارد و مدل ام پسیاک برای ارزیابی فرسایش در این حوضه نتایج دقیق‌تری را نشان می‌دهد. بر اساس پهنه‌بندی صورت گرفته با استفاده از مدل ام پسیاک به ترتیب ۹۳/۷، ۴۵/۱۴، ۶۲/۷۷ درصد از مساحت منطقه در کلاس‌های خطر خیلی‌کم، کم و متوسط قرار گرفته است. هم‌چنین بر اساس مدل ای پی ام به ترتیب ۵۴/۲۷، ۱۶/۳۲، ۳۰/۴۰ درصد از مساحت منطقه در کلاس‌های خطر خیلی‌کم، کم، متوسط قرار گرفته است. نتایج این مدل ضریب شدت فرسایش را ۵۸/۰ و رسوب کل تولید شده در مدت یک سال را  ۶/۱۹۲۱۱۸۳ متر مکعب برآورد نمود