---

چکیده ارزیابی کمی پروژه‌های آبخیزداری به‌منظور تجزیه و تحلیل اثرات آن‌ها و تصمیم‌گیری صحیح در اجرای بهینه این گونه طرح‌ها، ضروری می‌باشد. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر اقدامات آبخیزداری بر سیل‌خیزی درحوضه آبخیز طزرجان صورت گرفته‌است که بدین منظور از مدل HEC-HMS برای مقایسه تغییرات دبی واثر داغاب قبل و بعد از اقدامات استفاده گردید. جهت تعیین تأثیر اقدامات مکانیکی و بیولوژیک، زمان تمرکز و شماره منحنی در شرایط بعد از اجرای اقدامات محاسبه و با اعمال تغییرات ایجاد شده در ورودی‌های مدل اقدام به شبیه‌سازی رفتار سیلاب گردید. مدل با داده‌های مشاهداتی، واسنجی و اعتباریابی گردید و هیدروگراف سیل با دوره بازگشت‌های ۲ تا ۱۰۰۰ ساله در وضعیت قبل و بعد از احداث عملیات آبخیزداری شبیه‌سازی گردید. مقادیر دبی اوج برای دو وضعیت قبل و بعد از اقدامات آبخیزداری محاسبه گردید. بر اساس نتایج شبیه‌سازی، تأثیر اقدامات مکانیکی و بیولوژیک و تلفیق آن‌ها بر دبی اوج به طور متوسط ۴۴/۶ ، ۶۶/۰ و۱۹/۷ درصد بوده‌است. از طرفی با افزایش دوره بازگشت سیلاب، تأثیر سازه‌ها بر کاهش دبی اوج کاهش یافته وتأثیر اقدامات بیولوژیک با افزایش دوره‌ بازگشت تا۱۰ سال روند افزایشی داشته، سپس روند کاهشی به خود گرفته‌است. تلفیق اقدامات بیولوژیک و مکانیکی بیشترین تاثیر را روی کاهش دبی اوج داشته-است.

---

در بررسی مسائل ژئوهیدرولوژی متغیر سطح ایستابی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بنابراین تحقیق و پژوهش در تخمین نقاط فاقد اطلاعات ضروری می باشد. در این پژوهش دشت نور اباد با ۱۱ چاه مشاهده ای که همگی دارای آمار سالانه بوده بروش های درون یابی از جمله زمین آمار(کرجینگ و کوکریجینگ) نقاط فاقد آمار محاسبه گردید. در این تحقیق با هدف پیش بینی نوسانات سطح آب زیرزمینی، با استفاده از روش های هوشمند شبکه های بیزین و شبکه های عصبی مصنوعی مدل سازی شده است. که برای این منظور طول و عرض جغرافیایی در مقیاس زمانی ماهانه بعنوان ورودی و نوسانات سطح آب زیرزمینی بعنوان پارامتر خروجی انتخاب گردید. معیارهای ضریب همبستگی، ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی و عملکرد مدل ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد مدل شبکه بیزین دارای ضریب همبستگی (۸۸۰/۰)، ریشه میانگین مربعات خطاm)۰۲۴/۰) و نیز معیار نش ساتکلیف(۹۰۰/۰) در مرحله صحت سنجی توانسته با دقت قابل قبولی به تخمین نوسانات سطح آب بپردازد.

---

شواهد نشان می­دهد توسعه کارآفرینی در سکونتگاه­های روستایی، کلید حل معضلات جوامع روستایی از جمله بیکاری، فقر، ناامنی غذایی، مهاجرت، ناهنجاری های اجتماعی و ... است. با توجه به شرایط نامساعد روستاهای شهرستان جوانرود به لحاظ نرخ بیکاری بالا و فقر روستاییان که تبعات منفی بسیاری را به دنبال دارد، هدف از پژوهش حاضر سنجش وضعیت شاخص­های کارآفرینی در بین روستاییان شهرستان جوانرود و همچنین شناسایی تعیین­کننده­ها و راهکارهای توسعه کارآفرینی در سکونتگاه­های روستایی شهرستان مذکور است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کمی بوده که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه سرپرستان خانوار روستایی شهرستان جوانرود تشکیل می­دهد و با توجه به محدودیت­های پیش­رو، محققان با استفاده از فرمول کوکران، ۳۵۶ نفر از آن­ها را به­عنوان نمونه آماری برآورد کرده­اند. ابزار اصلی پژوهش جهت گرداوری داده­های مورد نیاز، پرسشنامه محقق­ساخته­ای بود که روایی و پایایی آن با رعایت اصول علمی به تأیید نهایی رسید ونتایج پژوهش نشان داد وضعیت روستاییان شهرستان جوانرود به لحاظ دارا بودن مشخصه­های کارآفرینی، با میانگین ۳۲۷/۳، در وضعیت مناسبی قرار دارند و روستاییان شهرستان جوانرود در میان ۱۲ مشخصه کارآفرینی، به لحاظ سه ویژگی پشتکار، انرژی بالا و مردم­داری به­ترتیب با ضریب تغییرات ۱۷۸/۰، ۱۹۱/۰ و ۲۰۵/۰ دارای بهترین وضعیت و به لحاظ سه ویژگی خطرپذیری، نوآوری و پیشقدمی به­ترتیب با ضریب تغییرات ۵۴۰/۰، ۴۳۰/۰ و ۴۲۶/۰، ضعیف­ترین وضعیت را دارند. نتایج شناسایی تعیین­کننده­های توسعه کارآفرینی در محدوده مورد مطالعه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد پنج عامل اقتصادی، مدیریتی ـ آموزشی، زیرساختی، اجتماعی ـ فرهنگی و محیطی، توانسته­اند حدود ۵/۶۶ درصد واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند. نتایج اولویت­بندی راهکارهای عملیاتی روستاییان جهت توسعه کارآفرینی در سکونتگاه­های روستایی شهرستان جوانرود نشان داد سه راهکار "تخصیص منابع مالی با شرایط اخذ و بازپرداخت مناسب به روستاییان جهت توسعه فعالیت­های کارآفرینی"؛ "حمایت مالی مستقیم بخش دولتی و خصوصی از روستاییان جهت کاهش خطر ورشکستگی" و "تضمین خرید تولیدات روستاییان حداقل در مراحل اولیه شروع فعالیت کارآفرینی" به­ترتیب با ۱۹۴، ۱۶۹ و ۱۵۸ بار تکرار، مهم­ترین راهکارهای روستاییان جهت توسعه کارآفرینی بوده­اند.

---

بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب  هر منطقه از اهمیت فراوانی برخوردار است. در این پژوهش روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی دشت مازندران با استفاده از اطلاعات ۲۴  حلقه چاه پیزومتری طی دوره آماری  ۱۳۷۳-۱۳۸۹ تحلیل شد. بدین منظور از آزمونهای ناپارامتری مان_کندال و اسپیرمن جهت تحلیل روند استفاده گردید. قبل از انجام آزمون، اثر ضریب خودهمبستگی معنی‌دار مرتبه اول از سری داده‌ها حذف گردید. برای هر سری زمانی، شیب خط روند با استفاده از روش تخمین گر Senمحاسبه شد. متغییر های هیدروژئوشیمیایی مورد بررسی شامل مجموع کاتیون ها، مجموع آنیون ها، PH ، TH، EC ، TDS و SAR  می باشد. نتایج شیب خط روند نشان داد روند تغییرات غلظت تمام متغیرهای کیفی آب زیرزمینی، در ۴۳ درصد از متغییرها روبه کاهش ودر۵۷ درصداز متغییرها رو به افزایش است. داد همچنین نتایج  دو آزمون مان کندال و اسپیرمن بترتیب نشان داد بیشترین روند مثبت مربوط به متغیرEC (معادل۵۶/۳= Z) و متغیرکل مواد محلول (TDS) با  آماره Z(۷,۱۴) می باشد. در مجموع نتایج نشان داد افزایش غلظت مواد شیمیایی و افت کیفی آب چاه های دشت مازندران درتمام ایستگاههای پیزومتری وجوددارد.