---

چکیده :
مرزهای مشترک بین کشورها بعنوان فرصت های مختلف تعاملی در ارتباط با کنشهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی هستند و در گسترش تعاملات تجارت ایجاد اشتغال، ثبات، امنیت، رفاه و توسعه اقتصادی بین سیستم­های سیاسی تاثیرگذارند. مرزها انواع مختلفی دارند: مرزهای خشکی، دریایی و یا تلفیقی. مناطق مرزی تلفیقی، مناطقی هستند که از کرانه­های آبی، پس­کرانه های جلگه­ای و همچنین مناطق کوهستانی و جنگلی برخوردارند. این مناطق می تواند بیشترین منافع را برای کشورهای دارنده آن داشته باشد. وجود منطقه مرزی با چنین ویژگیهای طبیعی و محیطی دارای توانها و قابلیتهایی نظیر گمرک، پایانه و بازاچه مرزی، خط راه آهن ریلی قابلیت ایجاد بندر جهت حمل و نقل دریائی، توسعه توریسم ساحلی، بهره برداری زراعی، باغی ، دامداری و همچنین توریسم کوهستانی و جنگلی باشد.
تحقیق حاضر با بررسی الگوی نظری توسعه فضا در مناطق مرزی تلفیقی پرداخته است. از اینرو پژوهشی نظری است که با اتکا بر مطالعات کتابخانه­ای و سپس استخراج دیدگاه متخصصان مربوطه به روش پرسشنامه بسته موارد و داده­های مورد نظر را استخراج و تحلیل کرده است. در بخش کتابخانه­ای از منابعی مانند کتاب ها، مجله ها، مقاله ها و پژوهشهای انجام شده در خصوص برنامه­ریزی­های توسعه منطقه­ای و مرزی استفاده شده و داده­های بدست آمده از مطالعات کتابخانه­ای از طریق تکمیل پرسشنامه توسط کارشناسان و نخبگان در زمینه پتانسیل­های مناطق مرزی تلفیقی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
نتایج تحقیق نشان می­دهد مناطق تلفیقی طبیعت­ پایه ساحلی با پس­کرانه­های جلگه­ای و کوهستانی که هر کدام دارای پتانسیلهای ویژه هستند می­تواند در توسعه منطقه­ای و همچنین ملی تاثیرگذار باشد. چنین مناطقی به دلیل تنوع فضایی از پتانسیلهای متنوعی در امر توسعه برخوردارند و در صورت گسترش تعاملات فراملی از تنوع کارکردی در زمینه اقتصاد برخوردار خواهند شد.