ایرج جباری، حبیب سکوند، حمید اسکندری،
دوره ۱۵، شماره ۴۹ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
بررسی ویژگیهای لرزه شناسی ایران در پهنههای گوناگون زمین ریخت شناختی به منظور تشخیص الگوی رفتاری ویژه در این پهنه‌ها هدف اصلی در این تحقیق می‌باشد. برای این منظور ایران براساس پهنههای ژئومورفولوژیک تفکیک گردید و در محیط GIS داده‌های ۳۰ سالهی ژرفا، بزرگی و فراوانی زلزلهها برای هر یک از پهنههای ژئومورفولوژی معرفی گردید. سپس این داده‌ها در صفحه‌ی گسترده برای هر پهنه به طور مجزا ذخیره گردید و در محیط SPSS و Minitab تجزیه و تحلیل و سپس مقایسه گردید. نتایج نشان داد که از میان ۹ پهنه زمین ریخت‌شناسی ایران پهنه زاگرس و خزر دارای بیش‌ترین نامنظمی‌ها هستند. تراکم نسبی زلزلهها در زاگرس زیاد است ولی وقوع زلزلههای بزرگ کم تر از سایر پهنه‌هاست؛ بالاترین مقادیرb به این پهنه اختصاص دارد ولی روند افزایشی آن‌ها نسبت به عمق کاملاً منظم نیست. در خزر تراکم نسبی زلزلهها زیاد نیست، ولی زلزلههای بزرگ حاکمیت بیشتری دارند. مقدار b دارای کمترین مقدار بوده و نسبت به ژرفا از بینظمترین تغییرات برخوردار می‌باشد. هر چند که سایر پهنه‌ها الگوی منظمی در تغییرات مقدار b نسبت به عمق دارا هستند ولی بعضی ویژگیهای آن‌ها میتواند بعضی از آن‌ها را در یکی از مناطق زاگرس یا خزر قرار دهد؛ به نحوی که شرق، شمال شرق، و شمال تشابه بیش تری با پهنه خزر نشان میدهند و جلگهی جنوب و شمالغرب نیز شباهت‌های زیادی با زاگرس دارند. مکران و ایران مرکزی ویژگیهای بینابین را نشان میدهند.
(2).jpg)
