تغییر اقلیم در دوره های آتی می تواند تبعات منفی گوناگونی بر منابع آب، کشاورزی، محیط زیست، بهداشت، اقتصاد و... برجای گذارد. هدف این پژوهش، بررسی وضعیت اقلیم آینده در ساحل شمالی ایران است. داده‌های مورد استفاده شامل داده‌های روزانه بارش، دمای بیشینه، دمای کمینه و ساعت آفتابی مربوط به ۱۰ ایستگاه سینوپتیک حاشیه دریاچه خزر و داده های ماهانه دما و بارش مدل های جفت شده جوی- اقیانوسی می باشد. عدم قطعیت و عملکرد مدل‌های اقلیم جهانی با استفاده از معیارهای دقت برای دوره پایه (۲۰۰۰-۱۹۷۱) بررسی و اعتبارسنجی مدل مولد تصادفی داده‌های آب و هوایی با استفاده از آزمون‌های آماری کلموگراف- سمیرنوف، Tو F در تمام ایستگاه ها ارزیابی گردید. اقلیم آینده منطقه خزری براساس مدل های Mpeh وNcccsm برای دوره‌های آماری ۲۰۳۰-۲۰۱۱ و ۲۰۶۵-۲۰۴۶ تحت سه سناریوی SRA۱B،SRA۲ وSRB۱ پیش بینی شده است. نتایج حاصل از پیش بینی دما و بارش در منطقه خزری نشان داد که روند دما در آینده افزایشی است و این افزایش برای دمای حداقل بیشتر از دمای حداکثر می باشد. بیشترین افزایش دما نسبت به دوره مشاهداتی، در دوره اول در ماه های سپتامبر، اکتبر و نوامبر (فصل پاییز) و در دوره دوم در ماه های ژولای، اگوست و سپتامبر (فصل تابستان) مشاهده شده است. همچنین بررسی‌های فصلی و ماهانه بارش نشان می‌دهد که در منطقه خزری در دوره آتی بارش پاییزه افزایش و بیشترین بارش با یکماه تأخیر نسبت به دوره کنونی در ماه نوامبر رخ خواهد داد. بارش در فصل زمستان بویژه در ماه فوریه نسبت به دوره مشاهداتی افزایش و در فصل تابستان ۱۳ درصد و در بهار حدود ۵ درصد کاهش خواهد یافت. .