سعید موحدی ، بهروز حیدری، سید کرامت هاشمی عنا، فیروز رنجبر،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده
برای پهنهبندی نواحی اقلیمی استان خوزستان از یازده متغیر اقلیمی وابسته به رطوبت، دما و بارش از سیزده ایستگاه هواشناسی سینوپتیک استفاده شد. ابتدا یک ماتریس ۱۱×۱۳، ایستگاهها در سطرو متغیرها در ستون تشکیل گردید. سپس این ماتریس طی فرایند میانیابی کریچینگ با استفاده از نرم افزار surfer، به ماتریس دیگری با ابعاد ۱۱×۶۱۶ تبدیل شد (ایستگاهها در سطرو متغیرها در ستون). آنگاه دادههای ماتریس مذکور به عنوان ورودی تحلیل مؤلفه اصلی و تحلیل خوشهای مورد استفاده قرار گرفت. از تحلیل مؤلفههای اصلی برای شناخت مؤلفههای سازنده پهنههای اقلیمی و از تحلیل خوشهای به روش ادغام وارد برای تفکیک پهنهها استفاده شد و با استفاده از این روش ۵ خوشه مشخص شد که هر خوشه بیانگر یک پهنه است. نتایج حاصل از تحلیل عاملی بر روی یازده متغیر اقلیمی در مقیاس ماهانه در استان خوزستان نشان داد که چهار عامل در ایجاد شرایط اقلیمی منطقه نقش اساسی دارند. ین عوامل به ترتیب اهمیت عبارتند از: ۱- عامل گرمایی ۲- عامل بارش زمستانی ۳- عامل بارش پاییزی ۴- عامل رطوبتی. با انجام تحلیل خوشهای بر روی مقادیر عاملی، پنج پهنهی اقلیمی در استان خوزستان مشخص شد. لازم به ذکر است که شرایط متنوع اقلیمی و آرایش مکانی نواحی اقلیمی در استان، بیانگر نزدیکی به دریا و مناطق خشک کشورهای عراق و عربستان و گستردگی آن به سمت ارتفاعات زاگرس است.
اصغر رشیدی ابراهیم حصاری، علی موحد، سیمین تولایی، میرنجف موسوی،
دوره ۱۶، شماره ۵۴ - ( ۵-۱۳۹۵ )
چکیده
زیست پذیری یکی از بزرگترین ایدههای برنامهریزی شهری دوران معاصر است و ایجاد زیست پذیری در میان شهرهای جهان سوم مساله نگران کنندهای است. در این میان مسائل مرتبط با زیست پذیری در کشورهای جنوب به دلیل نرخ رشد شتابان جمعیت در مناطق کلانشهری به صورت حادتری بروز نموده است؛ بنابراین نوشتار حاضر در پی آن است که با هدف شناخت پایهای از وضعیت حاکم بر زیست پذیری منطقه کلانشهری تبریز بپردازد. برای دستیابی به این هدف، با بهرهگیری از روش کتابخانهای-پیمایشی و ابزار پرسشنامه محقق ساخته؛ ۳۸۴ نفر از شهروندان ساکن منطقه کلانشهری تبریز به روش نمونهگیری احتمالی (به روش تصادفی ساده) مورد ارزیابی قرار گرفته و اطلاعات گردآوری شده با استفاده از تحلیلهای آزمون T تک نمونهای؛ آزمون تحلیل واریانس (ANOVA)؛ و تحلیل مسیر در محیط نرمافزار spssمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتهاند. نتایج بهدست آمده نشان داد که زیست پذیری منطقه کلانشهری تبریز با میانگین ۸۶/۲ و آماره t ۷۵/۴ در حد متوسط قرار داشته و با توجه به مطلوبیت عددی آزمون (۳)، میتوان گفت آماره T تمامی ابعاد زیست پذیری منطقه کلانشهری تبریز قابل قبول میباشد. همچنین نتایج نشان داد در تمامی نقاط این محدوده؛ شرایط زیست پذیری یکسان نیست و بین منطقه کلانشهری تبریز مورد مطالعه از نظر تفاوت شاخص زیست پذیری تفاوت معناداری دیده میشود. در این میان، شاخص اقتصادی با مقدار F، ۲۰۵/۴۷ بیشترین مقدار اختلاف و تفاوت را دارد و میتوان گفت که در شاخص اقتصادی، اختلاف زیستپذیری در منطقه کلانشهری تبریز بیشتر از سایر شاخصهها است.