---

چکیده مسکن به عنوان تبلور فضایی علایق وتوانایی های خاص هر خانوار، در گذر زمان و در برخورد با شرایط اجتماعی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی، مذهبی ومحیطی الگوهای متمایزی به خود گرفته است. توجه به این موضوع در محیط یک روستا شهر که ساکنان آن از طرفی خواهان همگام شدن سریع با الگوهای نوین در ساخت مسکن و از سوی دیگرمتمایل به حفظ الگوهای سنتی ساخت مسکن هستند، بسیار مهم می نماید. هدف مقاله حاضر بررسی پخش فضایی الگوهای جدید مسکن در روستا شهرها (نمونه موردی روستا شهر درق) در طی سه دوره زمانی می‌باشد. در این راستا، مدل پخش فضایی هاگراستراند وروش پژوهش تحلیلی- پیمایشی انتخاب شد. داده‌ها واطلاعات شامل ویژگیها وشاخص‌هایی از انواع الگوهای مسکن بین سال‌های ۱۳۸۹-۱۳۶۰، معرفی مدل، شاخص ها وفاکتورهای مؤثر در پذیرش ونحوه پخش الگوها می باشد. نتایج نشان می دهد مدل، هماهنگی بسیاری با پخش الگوهای جدید مسکن در سه دوره زمانی دارد. این وضعیت، روند پخش سلسله مراتبی را با توجه به سطوح اجتماعی- اقتصادی وتحت تأثیر شاخص‌های مختلف از ماتریس جایگزین پخش، در دوره‌های زمانی تبیین و تحلیل می‌کنند که البته نمودار پذیرندگان الگو در پایان دوره‌های دوم وسوم میزان‌های ۵/۲ و ۵/۵ برابری را نسبت به دوره اول ارایه می‌نمایند.