---

چکیده در این مطالعه داده‌های دمای حداقل مطلق سالانه دمای روزانه ایستگاه سینوپتیک مهرآباد تهران طی دوره آماری ۱۹۵۱ تا ۲۰۱۰ میلادی به مدت ۶۰ سال مورد استفاده قرار گرفته است. در این مطالعه از روش‌های رگرسیون (لگاریتمی و پلی نومیال) و آماره من- کندال برای آزمون معنی‌داری روندهای تغییرات سری‌های دمایی، استفاده شده است. نتایج کلی این تحقیق مبین تغییرات معنی‌دار در روند بلندمدت دماهای فرین حداقل تهران است. دماهای فرین حداقل تهران از سال ۱۹۷۰ به بعد تحت تأثیر پدیده آغاز سرد قرار گرفته و دچار تحول شده و روند رو به تغییر افزایشی را طی می‌کند. نتیجه آشکار سازی روند تغییرات دماهای فرین حداقل تهران مثبت است که این امر به معنی کاهش شدت سرمای زمستان و معتدل‌تر شدن آن می‌باشد. این مطالعه نشان داد که بهترین مدل برای پیش بینی آتی دماهای فرین حداقل تهران، مدل هالت- وینترز است. نتایج حاصل از پیش بینی دماهای فرین حداقل تهران نشان می‌دهد که دمای فرین حداقل تهران در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۲۰ به بالای صفر صعود خواهد کرد که این امر با توجه به روند صعودی معنی دار دماهای فرین حداقل تهران قابل انتظار بوده و نشان دهنده اقلیمی ملایم در زمستان‌های ۱۰ سال آتی است.

---

در تحقیق حاضر، مدل فرآیند نقطه­ای پوآسون جهت تحلیل فراوانی و شدت دماهای فرین سرد و گرم در ایستگاه آبعلی به کار گرفته شده است. مدل فرآیند نقطه­ای پوآسون (پاریتو- پوآسون) بر اساس روش اوج­های بالاتر از آستانه طراحی شده است. در روش مذکور، ابتدا یک آستانه دمایی مناسب با بهره­گیری از روش­های آماری انتخاب گردیده و سپس توزیع پاریتو- پوآسون به مقادیر بالاتر از آستانه برازش داده شد. تخمین پارامترهای توزیع با روش حداکثر درست­نمایی انجام گرفت و دماهای فرین به ازای دوره­های بازگشت مختلف برآورد گردید. جهت اعتبارسنجی مدل، نمودارهای چندک- چندک و آماره کی­دو مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل فرآیند نقطه­ای پوآسون قابلیت زیادی جهت مدل­سازی دماهای فرین دارد.