---

چکیده پژوهش حاضر با روش‌شناسی «توصیفی- تحلیلی» و کاربرد روش دلفی، با هدف ارزیابی و اولویت‌سنجی شاخص‌های پایداری حمل ‌و ‌نقل شهری در شهر اهواز به انجام رسیده است. جهت دست‌یابی به هدف یاد شده، شاخص‌های پایداری حمل ونقل شهری در سه بعد پایداری اقتصادی، پایداری اجتماعی و پایداری زیست محیطی با ۳۰ متغیر دسته-بندی و انتخاب شده‌ و جهت ارزیابی و اولویت‌سنجی وضعیت آن‌ها در حمل‌ونقل شهری اهواز، از نظرات ۳۰ نفر از کارشناسان در سه حوضه، شامل اساتید دانشگاه، کارشناسان اجرایی شهرداری‌های مناطق هشتگانه شهری و سازمان حمل و نقل شهری اهواز استفاده شده است. برای تحلیل داده‌های به‌دست آمده، وزن‌های به‌دست آمده به صورت اعداد فازی مثلثی در قالب مدل حداقل مجذورات لگاریتمی فازی (FLLS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به‌دست آمده‌ نشان می‌دهد که شاخص پایداری اقتصادی در سه بخش حداقل، میانگین و حداکثر وزن فازی به ترتیب با کسب ۴۴۷/۰، ۵۷۸/۰ و ۶۸۹/۰ وزن فازی، نسبت به دیگر شاخص‌ها برای بسترسازی حمل‌و‌نقل پایدار در شهر اهواز از اولویت اصلی برخوردار می‌باشد. تحلیل این فرایند برای اولویت‌سنجی متغیرهای پژوهش نیز نشان می‌دهد که متغیر بسترسازی امکانات و منابع برای ارتباطات الکترونیکی در بخش شاخص پایداری اقتصادی، متغیر حمایت از ایمنی و امنیت اجتماعی در بخش شاخص پایداری اجتماعی و کاهش آلاینده‌های آب‌هوایی در بخش شاخص پایداری زیست محیطی داری بیش‌ترین وزن‌ها در بخش حداقل، میانگین و حداکثر وزن فازی شدند.

---

هدف از مطالعه حاضر تحلیل و پیش‌ بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری در مدیریت شهری اهواز می باشد که به صورت دقیق در دو هدف فرعی ارزیابی میزان اولویت بکاربست شاخص‌های حکمروایی شهری و همچنین میزان پیش بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری از سوی این شاخص ها در مدیریت شهری اهواز به انجام رسیده است. در این راستا روش شناسی پژوهش «توصیفی – تحلیلی» می باشد که مبنای گردآوری داده ها در آن به صورت شیوه پیمایشی و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جهت گردآوری داده ها از نظرات ۳۸۴ نفر از شهروندان اهواز استفاده شده است که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. جهت تحلیل داده‌ها متناسب با اهداف پژوهش از آزمون آماری T و مدل تحلیل تشخیص در قالب نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که شاخص شفافیت با مقدار ویژه ۰۹/۱ و میزان اختلاف از میانگین مبنای پایین ۴۱/۱- دارای شرایط نامناسب و متقابلاً از اولویت بیشتری برای بهبود وضعیت در فرایند مدیریت شهری اهواز از دیدگاه شهروندان می باشد. در ادامه، نتایج مدل تحلیل تشخیص برای پیش بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری در مدیریت شهری اهواز نشان می دهد که شاخص کارایی با میزان لامبدای ۴۱۶/۰ و میزان پیش بینی کلی ۳۹۱/۰ بهتر از بقیه شاخص ها می تواند شرایط تحقق رویکرد حکمروایی شهری را در فرایند مدیریت شهری اهواز پیش بینی کند.