@ARTICLE{Jafari, author = {jafari, hassan and mohammady, shivv and }, title = {Estimate the Equilibrium Line of Water and Drought Quaternary Case study (Lake Maharlu)}, volume = {18}, number = {64}, abstract ={سطوح مستوی حاصل عمل‏کرد آب‌های راکدی مثل مانداب، دریاچه یا آب‌گیر است که در نقشه‌های توپوگرافی با نقاط ارتفاعی منفرد مشخص می‌شوند؛ حد این سطوح نیز با ردیابی شبکه‌های آبراهه‌ای که ناگهان منقطع شده و به صورت دوشاخه‌های کوچک، نمادین می‌شوند، امکان‌پذیر است. با توجه به این ویژگی‌ها حداکثر گسترش دریاچه مهارلو در کواترنری حدود3/1190 کیلومترمربع برآورد گردید که نسبت به شرایط کنونی باید بیش از 5 برابر شده باشد که از نظر منطقی چنین تغییری با توجه به وسعت 4281 کیلومترمربعی حوضه بعید به نظر می‌رسد. برای آزمون شرایط هیدروژئومورفولوژیکی‌، شرایط کلیماتولوژیکی حوضه بازسازی و نوسانات سطح دریاچه با توجه به عوامل محیطی مؤثر بررسی گردید‌. بدین‌منظور داده‌های مورد نیاز از ایستگاه‏های اقلیمی داخل و مجاور حوضه استخراج شد. بین دما و بارش با ارتفاع، رابطه‌سنجی و با استفاده از آن‏ها و لایه ارتفاعی حوضه، نقشه‏های هم‌بارش و هم‌دمای منطقه ترسیم گردید. با برآورد حجم آب ناشی از بارش در کل حوضه و در‌نظر‌گرفتن میانگین بعضی از خصوصیات فیزیکی آب دریاچه مثل وسعت، مقدار تبخیر، حجم و عمق ماهانه، ضریب رواناب حوضه برآورد گردید. از طرفی با محاسبه و اعمال ارتفاع وزنی در روابط برآورد شده در مراحل قبلی، بارش و دمای ماهانه حوضه، برآورد و بین آن‌ها با داده‌های مربوط به نوسان ماهانه سطح دریاچه، رابطه‌سنجی شد. با استفاده از روابط حاصله، می‌توان وسعت دریاچه را با هر‌گونه تغییری که در بارش یا دما رخ می‏دهد، محاسبه کرد. سپس عکس‌العمل وسعت دریاچه در برابر تغییرات اقلیمی کواترنری در سه بازه‏ی دمایی 5، 8‌و 12 درجه سانتی‌گرادی کم‌تر از امروز، بررسی و ارتفاع خط تعادل آب و خشکی و وسعت دریاچه در شرایط مختلف برآورد گردید. نتایج، حاکی از آن است که با کاهش حداکثری دمای کواترنری دریاچه امکان توسعه بیش از 300 کیلومترمربعی را نداشته است. }, URL = {http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-1598-fa.html}, eprint = {http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-1598-fa.pdf}, journal = {Geographical Space}, doi = {}, year = {2019} }