@ARTICLE{Amirazodi, author = {Amirazodi, Amirreza and Malekian, Arash and mohamadkhan, shirin and mashhadi, naser and ehsani, amirhoshang and }, title = {Feasibility Study of Zoning Desertification Intensity Using IMDPA Model (Case Study: Shekarouye region, Fars Province)}, volume = {19}, number = {66}, abstract ={بهره­ برداری بیش از حد از منابع طبیعی در سال­های اخیر منجر به تشدید فرآیند بیابان­زایی گردیده و برای مقابله با آن عزمی جدی و فراگیر نیازمند است. هدف پژوهش شناسایی و معرفی معیارهای مخرب در تشدید بیابان­زایی منطقه شکرویه با بهره ­گیری از مدل ایرانی IMDPA جهت انجام اقدامات کنترلی و مدیریتی منطقه است. بدین منظور از چهار معیار کلیدی خاک، پوشش گیاهی، اقلیم و آب که هر کدام از تعدادی شاخص تشکیل شده است، استفاده گردید. معیارهای مذکور از میانگین هندسی شاخص­ها در نرم افزار Arc GIS 9.3 و نقشه بیابان­زایی کل نیز از میانگین هندسی چهار معیار مذکور بدست آمد. سپس کلیه نقشه­ ها به اساس مدل به چهار کلاس خطر کم و ناچیز، متوسط، شدید و خیلی­ شدید پهنه­ بندی گردیدند. نتایج نشان داد که معیار پوشش گیاهی با میانگین ارزش عددی 66/2 (کلاس خط شدید) باتاثیر­ترین معیار و معیار آب با ازرش عددی 9/1 (کلاس متوسط) کم­ تاثیرترین معیار در افزایش بیابان­زایی منطقه بودند. شاخص هدایت الکتریکی آب با ارزش 11/3 (کلاس شدید) به عنوان مخرب­ ترین شاخص و شاخص نسبت جذبی سدیم با مقدار 1/1 کم­ اثرترین شاخص برآورد گردیدند. همچنین ارزش عددی بیابان­زایی کل نیز 6/1 (کلاس متوسط) برآورد گردید. نتایج پهنه­ بندی نقشه بیابان­زایی کل نیز نشان داد که 45/20310 هکتار (81/56 درصد) از منطقه در کلاس متوسط خطر بیابان­زایی و 18/43 درصد از منطقه (78/15436 هکتار) در کلاس خطر بیابان­زایی کم و ناچیز قرار دارد. }, URL = {http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-2020-fa.html}, eprint = {http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-2020-fa.pdf}, journal = {Geographical Space}, doi = {}, year = {2019} }