تغییر اقلیم یکی از مهم‌ترین چالش‏ها‏‏‏ی قرن جاری است. اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪلﻫﺎی ریﺰﻣﻘﯿﺎس ﻧﻤﺎیﯽ آﻣﺎری ایﻦ اﻣﮑﺎن را ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻮﺳﺎﻧﺎت اﻗﻠﯿﻤﯽ در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﮑﺎﻧﯽ و زﻣﺎﻧﯽ مشخص در آینده پرداخت. نتایج مدل‌سازی داده‌ﻫﺎی دمای کمینه، دمای بیشینه در فرونشست جازموریان در دو دوره آینده میانی (۲۰۶۵- ۲۰۴۶) و آینده دور (۲100-2080) به‌وسیله مدل LARS-WG و داده‏های گردش عمومی جو HADCM3، تحت سناریوهای انتشار مطرح شده به‌وسیله هیات بین‌الدول تغییرات اقلیم نشان داد که در 50 سال آینده (میانگین 20 ساله دوره آینده میانی) افزایش 1/5  تا 2/1 درجه‌ای میانگین دما و در 100 سال آینده (میانگین 20 ساله دوره آینده دور) افزایش 2/4 تا 3/9 درجه‌ای میانگین دمای منطقه بر مبنای سناریوهای مختلف قطعی به نظر می‏رسد. با توجه به نتابج مستدل این تحقیق حقیقتا خشکسالی یکی از جدی‌ترین بحران‌های آینده کشور است که در صورت عدم توجه، آینده ایران را از جنبه‌های مختلفی تهدید خواهد کرد.