در دهههای اخیر، علاقه گردشگران به مفهوم ژئومحیطزیست[1] دائماً در حال افزایش است. واژهژئوتوریسم به نوع خاصی گردشگری اشاره دارد که توسط مکانهایی "با اهمیت، نادر یا زیبایی خاص" زمینشناسی که معرف یک منطقه و تاریخ زمینشناسی، رویدادها و فرآیندهای آن هستند، نشان داده میشود. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی و تحلیل پتانسیل ژئوتوریستی ژئوسایتهای منطقه جنگلی لفور با کاربست مدل M-GAM است. این منطقه دارای ژئوسایتهای طبیعی و بکر مختلفی است که در استان مازندران واقع شده است و دارای پتانسیلهای طبیعی عظیمی است. در این تحقیق 6 ژئوسایت "آبشار اسکلیم، آبشار گزو، آبشار ترز، سد لفور، آبشار جلسنگ، هفت آبشار" مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتهاند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق آن توصیفی-پیمایشی است. شیوه گردآوری دادهها در آن اسنادی و پیمایشی است که با استفاده از پرسشنامه از دو جامعه آماری کارشناسان و گردشگران اطلاعات لازم را گردآوری کرده است. همچنین جهت تحلیل دادهها از مدل M-GAM و آزمونهای آماری با استفاده از SPSS.26 و PLS3 استفاده شده است که یافتهها نشان میدهند باتوجهبه میانگین کلی و رتبهبندی حاصل، ژئوسایت سد لفور در رتبه اول پتانسیل ژئوتوریسم، و پس از آن هفت آبشار قرار گرفتهاست. مطابق با نتایج تحقیق، تمامی مناطق مورد مطالعه دارای پتانسیل بالا در ژئوتوریسم بودند که این رویکرد میتواند برای توسعه یک استراتژی ژئوتوریسم در مناطق جنگلی چون لفور، بازخوردهای مثبت و رشد اقتصاد محلی را در پی داشته باشند.