با گسترش شهرنشینی و افزایش تعداد شهرهای بزرگ به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، تمرکز جمعیت و افزایش بارگذاری‌های محیطی و اقتصادی منجر به پذیرش نقش‌ها و عملکردهای متنوعی برای شهرها شده است. تهدید زلزله به‌عنوان یکی از مشکلات اصلی شهرهای این کشورها، به‌ویژه در مناطق شهری، با روندی رو به افزایش مواجه است. در سال‌های اخیر، رویکرد تاب‌آوری به‌جای آسیب‌پذیری اهمیت بیشتری یافته است. هدف از تاب‌آوری، کاهش آسیب‌پذیری جوامع و تقویت توانایی‌های آن‌ها در مقابله با خطرات ناشی از سوانح طبیعی است. تحلیل رابطه بین تاب‌آوری و کاهش اثرات زلزله اهمیت بالایی دارد و تأکید اصلی آن بر تقویت تاب‌آوری است. این پژوهش با هدف تحلیل عوامل مؤثر بر تاب‌آوری سکونتگاه‌های غیررسمی در برابر مخاطرات طبیعی مانند زلزله در محله شهید معقول، بر کاهش خطرپذیری بلندمدت و ارتباط آن با توسعه تمرکز دارد. ابعاد زیرساختی و کالبدی تاب‌آوری در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهایی برای دستیابی به اهداف آن ارائه می‌شود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار Smart_PLS جهت ارزیابی و مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد با کاهش توانایی نهادی، شاخص‌های تاب‌آوری کالبدی به‌طور قابل‌توجهی تغییر می‌کنند.
seyedalhosseini S, Taleb Elm M, saghatoleslami A, Daneshvar M. The model of physical resilience of informal settlements against earthquakes "The case study of Shaheed Maghool neighborhood of Mashhad city" by using structural equations. جغرافیایی 2025; 25 (90) : 7 URL: http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-4163-fa.html
سیدالحسینی سید مسلم، طالب علم مهدی، ثقه اسلامی عمید الاسلام، دانشور مریم. الگوی تاب آوری کالبدی سکونتگاه غیررسمی در برابر زلزله “مورد پژوهی محله شهید معقول شهر مشهد” با بکارگیری معادلات ساختاری. فضای جغرافیایی. 1404; 25 (90) :142-162
(2).jpg)
