منطقه خور و بیابانک واقع در ایران مرکزی از جمله مناطقی است که در معرض فرسایش خاک بوده وعلی رغم کمبود روان آب در منطقه شواهد متعددی از فرسایش آبکندی در منطقه دیده میشود . این اشکال از پیچیده ترین اشکال فرسایشی هستند که طی چندین مرحله و در طول زمان، رشد وتحول یافته اند . گفته میشود فرآیند های طبیعی و عوامل انسانی در این امر نقش موثری را ایفا می کنند اما تکتونیک جنبا بعنوان یکی از عوامل مهم در ایجاد بخشی از آبکند ها در این منطقه نقش اساسی داشته است و این درحالیست که در هیچیک از منابع داخلی وخارجی به این عامل در تکوین این پدیده اشاره ای نشده است . بر اساس بررسی های بعمل آمده در این پژوهش میتوان مستندات لازم بر دخالت تکتونیک جنبا در ایجاد آبکند ها را ارائه واین عامل را بعنوان عاملی در ایجاد فرم های آشفته یا فرم های ناتعادلی منطقه معرفی نمود . به عبارت دیگر هدف اصلی این مقاله طرح عامل تکتونیک جنبا به عنوان عامل اصلی در ایجاد آبکندهای اردیب وتاکید بر تنوع ژنز ابکند های منطقه مطالعاتی است .تجزیه و تحلیل داده های اقلیمی واندازه گیری های صحرائی از ابعاد آبکندها در قالب روش های تحلیلی ضریب هیدروترمال و ضریب ws نشان میدهد که فرآیندهای بوجود آورنده آبکند ها در سه منطقه خور، بیاضه واردیب منشا اقلیمی نداشته بیشتر ناشی ازتغییر سطوح اساس محلی ، تغییر سطح اساس آب در اثر پارگی آبگیر محلی در بیاضه و سرریز آن و بالاخره تغییر سطوح اساس محلی بواسطه تغییرات تکتونیک جنبا در اردیب بوده است .