شواهد نشان می­دهد توسعه کارآفرینی در سکونتگاه­های روستایی، کلید حل معضلات جوامع روستایی از جمله بیکاری، فقر، ناامنی غذایی، مهاجرت، ناهنجاری های اجتماعی و ... است. با توجه به شرایط نامساعد روستاهای شهرستان جوانرود به لحاظ نرخ بیکاری بالا و فقر روستاییان که تبعات منفی بسیاری را به دنبال دارد، هدف از پژوهش حاضر سنجش وضعیت شاخص­های کارآفرینی در بین روستاییان شهرستان جوانرود و همچنین شناسایی تعیین­کننده­ها و راهکارهای توسعه کارآفرینی در سکونتگاه­های روستایی شهرستان مذکور است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کمی بوده که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه سرپرستان خانوار روستایی شهرستان جوانرود تشکیل می­دهد و با توجه به محدودیت­های پیش­رو، محققان با استفاده از فرمول کوکران، 356 نفر از آن­ها را به­عنوان نمونه آماری برآورد کرده­اند. ابزار اصلی پژوهش جهت گرداوری داده­های مورد نیاز، پرسشنامه محقق­ساخته­ای بود که روایی و پایایی آن با رعایت اصول علمی به تأیید نهایی رسید ونتایج پژوهش نشان داد وضعیت روستاییان شهرستان جوانرود به لحاظ دارا بودن مشخصه­های کارآفرینی، با میانگین 327/3، در وضعیت مناسبی قرار دارند و روستاییان شهرستان جوانرود در میان 12 مشخصه کارآفرینی، به لحاظ سه ویژگی پشتکار، انرژی بالا و مردم­داری به­ترتیب با ضریب تغییرات 178/0، 191/0 و 205/0 دارای بهترین وضعیت و به لحاظ سه ویژگی خطرپذیری، نوآوری و پیشقدمی به­ترتیب با ضریب تغییرات 540/0، 430/0 و 426/0، ضعیف­ترین وضعیت را دارند. نتایج شناسایی تعیین­کننده­های توسعه کارآفرینی در محدوده مورد مطالعه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد پنج عامل اقتصادی، مدیریتی ـ آموزشی، زیرساختی، اجتماعی ـ فرهنگی و محیطی، توانسته­اند حدود 5/66 درصد واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند. نتایج اولویت­بندی راهکارهای عملیاتی روستاییان جهت توسعه کارآفرینی در سکونتگاه­های روستایی شهرستان جوانرود نشان داد سه راهکار "تخصیص منابع مالی با شرایط اخذ و بازپرداخت مناسب به روستاییان جهت توسعه فعالیت­های کارآفرینی"؛ "حمایت مالی مستقیم بخش دولتی و خصوصی از روستاییان جهت کاهش خطر ورشکستگی" و "تضمین خرید تولیدات روستاییان حداقل در مراحل اولیه شروع فعالیت کارآفرینی" به­ترتیب با 194، 169 و 158 بار تکرار، مهم­ترین راهکارهای روستاییان جهت توسعه کارآفرینی بوده­اند.