:: دوره 22، شماره 79 - ( 9-1401 ) ::
جلد 22 شماره 79 صفحات 42-21 برگشت به فهرست نسخه ها
شناسایی نقاط حادثه خیز جاده ای در محورهای ترانزیتی استان آذربایجان شرقی با استفاده از مدلهای ANP و BWM
محمدرضا آقاپوری1 ، خلیل ولیزاده کامران* 2، علی اکبر رسولی3 ، داوود مختاری4
1- گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه آزاداسلامی مرند.
2- گروه سنجش از دور و GIS، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز. (نویسنده مسئول)
3- گروه آب و هواشناسی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز.
4- گروه ژئومورفولوژی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز
چکیده:   (1633 مشاهده)
افزایش وسایل نقلیه موتوری و استفاده روزافزون از اتومبیل در نیم قرن اخیر، اثرات نامطلوبی را به­دنبال داشته است که از آن جمله میزان تصادفات و میزان خسارات جانی و مالی ناشی از آن در هر سال است. عوامل مختلفی ممکن است در بروز تصادفات جاده­ای اثرگذار باشند که برخی از عوامل اجتناب­ناپذیر بوده و برخی قابل کنترل می­باشند. از جمله این عوامل می­توان به مشکلات طرح هندسی مسیر، شرایط محیطی و عوامل انسانی اشاره کرد. بر همین اساس در این تحقیق به شناسایی نقاط بالقوه وقوع حوادث جاده­ای در سطح جاده­های ترانزیتی استان آذربایجان شرقی با استفاده از دو مدل BWM و ANP پرداخته شده است. مدل BWM به­عنوان مدلی نوین، از جمله مدل­های تصمیم­گیری چند معیاره می­باشد که با در نظر گرفتن بهترین و بدترین معیار، به وزن­دهی معیارها و زیر معیارها می­پردازد و می­تواند در مدل­سازی­های مختلف مکانی به کار برده شود. برای شناسایی نقاط حادثه­خیز جاده­ای از معیارها و زیر معیارهای مختلفی استفاده شده که شامل چهار معیار اصلی (عوامل اقلیمی، عوامل محیطی، عوامل توپوگرافی، عوامل جاده­ای) و 14 زیر معیار است. در ادامه به­منظور وزن­دهی و بررسی اهمیت معیارها و زیر معیارها از دو  مدل BWM و ANP استفاده شده است و پس از محاسبه وزن معیارها و زیر معیارها و تلفیق آن­ها با لایه­های معیار، نقشه نهایی نقاط بالقوه وقوع حوادث جاده­ای بر اساس هر دو مدل  تهیه شده است. بر اساس نتایج به­دست آمده معیار عوامل اقلیمی در هر دو مدل، از بیشترین اهمیت در وقوع حوادث جاده­ای برخوردار می­باشد و معیار عوامل محیطی از این نظر کمترین اهمیت را دارد. در زیر معیارهای مورد استفاده نیز در هر دو مدل، زیر معیار بارش بیشترین اهمیت و زیر معیار رود کم­ترین اهمیت را در وقوع حوادث جاده­ای دارند. از لحاظ مکانی در هر دو مدل مسیر کشکسرای - مرند خطرناک­ترین مسیر و مسیر جلفا - نوردوز کم خطرترین مسیر در بین مسیرهای ترانزیتی استان آذربایجان­شرقی می­باشند. نتایج مقایسه دو مدل نشان می­دهد مدل BWM با نرخ سازگاری 075/0 نسبت به مدل ANP با نرخ سازگاری 09/0 عملکرد بهتری داشته است. همچنین تطبیق نتایج حاصل از دو مدل مورد استفاده با نقاط کنترل زمینی نشان از دقت و کارایی بیشتر مدل BWM نسبت مدل ANP دارد.
 
واژه‌های کلیدی: آذربایجان‌شرقی، نقاط حاده‌خیز جاده‌ای، محورهای ترانزیتی، مدل BWM، مدل ANP
متن کامل [PDF 1780 kb]   (353 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/3/5 | پذیرش: 1398/11/1 | انتشار: 1401/9/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 22، شماره 79 - ( 9-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها