1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر 2- دانشگاه فردوسی مشهد 3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد آذرشهر
چکیده: (298 مشاهده)
حس مکان و مراتب آن در ادراک شهروندان، بیانگر رابطهای خاص میان فرد و محیطی است که نسبت به آن شناختی نسبی دارد. در این بین بافتهای تاریخی نسبت به بافتهای شهری معاصر، بهدلیل برخورداری از ساختارهای مبتنی بر مفاهیم اجتماعی، توانمندی بهتری نسبت به برقراری تعامل میان انسان و فضا دارند. در پژوهش حاضر با هدف سنجش تجربی سطوح حس مکان، به واکاوی روابط میان شاخصههای کالبدی و شناختی فضاهای نمادینتاریخی و کیفیت ادراک کاربران پرداخته شده است. بر این اساس پرسش اصلی پژوهش عبارتست از: سطوح کالبدی و زمینه فعالیتها چه تاثیری در القاء و ارتقاء مراتب حس مکان و خاطرهانگیزی فضا در اذهان شهروندان دارد؟ لذا، با روش توصیفی-تحلیلی و کاربست مطالعات کتابخانهای و پیمایشهای میدانی، نیز بهرهگیری از ابزار پرشسنامه و مصاحبههای نیمه ساختار یافته از جامعه آماری 300 نفری از شهروندان، محدوده پلبازارهای تبریز در سه سکانس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن است عناصر کالبدی موصوف صرف موجودیت فیزیکی سبب ارتقاء کیفیت حس مکان نمیگردند. با این وجود بهعنوان بخشی از نمادها و هنجارهای فرهنگی، ضمن پیوند دادن ادراکات فرد با مکان، تداعیکننده رخدادهای حادث شده در آن میباشد. از اینرو با اصلاح الگوی خوانایی در شهر؛ دستیابی به سطوح بالای حس مکان میسور میگردد.